Op 27 mei 1954 zag ik, in de Wilhelminastraat 155 te Loosduinen, het levenslicht. Heel even maar, want bij mijn geboorte bleek dat de navelstreng twee maal om mijn hals was gewikkeld. Door kordaat optreden van zuster Tholen kan ik deze dag, zeventig jaar later, met mijn geocachevrienden herdenken in mijn achtertuin in Pijnacker.
Ook hier is echter sprake van een probleempje. Mijn achtertuin ligt aan het water en er loopt geen pad naar toe. Wie met mij wil klinken op het feit dat mijn eerste uurtje niet ook mijn laatste werd, moet dus eerst even oversteken. Met een bootje, surfend, suppend, wadend, zwemmend of desnoods door het leggen van een pontonbrug. Springen gaat niet lukken. Een goede plek om de oversteek te beginnen is bij het waypoint "Oversteekpunt" of, als de rietkraag daar te hoog is, aan de noordkant van die brug.
Wie het redt om bij mijn aanlegsteiger te komen krijgt geen koffie of thee, maar kan wel een al dan niet alcoholvrij drankje pakken om bij te komen van de inspanning. Wie ernstig nat is geworden tijdens de oversteek mag, nadat ik ben bijgekomen van het lachen, wel even douchen.
 |
Ik begrijp dat veel mensen deze kans om me te feliciteren willen aangrijpen, maar de tuin is beperkt van omvang. Daarom stel ik een limiet van 40 gasten. Meld je daarom aan met een "Will Attend" en geef aan met hoeveel personen. Maximaal twee personen per account, dus niet: "ik kom met 39 vrienden". Aanmeldingen boven de limiet komen op een wachtlijst.
Natuurlijk wil ik niet discrimineren, dus mensen die, om fysieke dan wel psychische redenen, de weg over/door het water niet kunnen nemen, kunnen proberen toegang te krijgen via het waypoint "Belpunt".
|
